به هر تغيير فشار در هوا كه گوش انسان مستقیما آن را تشخيص مي دهد صدا مي گوييم. این حركت موج دار هوا زماني آغاز مي شود كه عاملي، نزديكترين ذره هوا را به حركت در مي آورد و به تدريج اين حركت به ذرات هواي مجاور كه از منبع توليد دورترند سرايت مي يابد.
بر اساس نوع محيط، صوت با سرعت هاي متفاوتي منتشر مي شود. در هوا صوت با سرعت تقريبي 340 متر بر ثانيه انتشار مي يابد در جامدات و مايعات سرعت انتشار صوت بيشتر است . به طوري كه در فولاد بیشتر و در آب کمتراز فولاد مي باشد.
ترازهای معمول صدا
در مقايسه با فشار ايستايي جو، دامنه تغييرات فشار صداي قابل شنود بسيار كوچكتر مي باشد که برابر ميانگين آستانه شنوايي افراد بوده و بنابراين به اين مقدار، آستانه شنوايي اطلاق مي شود. فشار صدايي که مقدار تقريبي آن آنقدر زياد است كه در گوش توليد درد مي كند را آستانه دردناكي مي گويند. نسبت بين اين دو حد فشار، يك ميليون به يك است.
بكارگيري مستقيم اعداد مقايسه اي خطي براي تعيين فشار صوت منجر به توليد اعداد بزرگ خواهد شد و از آنجا كه پاسخ گوش به تحريكات عمدتا به شكل لگاريتمي است تا خطي، بنابراين در عمل پارامترهاي شنيداري به شكل نسبت لگاريتمي ميزان اندازه گيري شده به ميزان مرجع بيان مي شود كه اين نسبت لگاريتمي دسيبل ناميده مي شود.
مقياس خطي شنوايي ما دامنه وسيعي از فشار هاي صوتي(محدوده هاي از يك تا يك ميليون) را درك مي كند كه جهت مديريت آنها مي توان از مقياس استفاده كرد.
به اين ترتيب اعداد بزرگ به راحتي به مقياس منطقي و قابل كنترل از صفر دسي بل در آستانه شنوايي تا 130 دسي بل در آستانه دردناكي تبديل شده است.
شنود ما، دامنه وسيعي از فشار هاي صدا که نسبتي بيش از يك ميليون تا يك است را در بر مي گيرد. مقياس دسي بل، اين اعداد را قابل كنترل مي كند.
موضوعات مرتبط: مهندسی محیط زیست ، ،
برچسبها: